Φρίντμπεργκ, Εμίλ Άλμπρεχτ

(Friedberg, Κόνιτς 1837 – Λειψία 1910). Γερμανός θεολόγος, προτεστάντης και εκκλησιαστικός ιστορικός. Δίδαξε εκκλησιαστικό και κανονικό δίκαιο στα πανεπιστήμια της Χάλης (1865), του Φράιμπουργκ (1868) και της Λειψίας (1873) και ήταν ένας από τους σπουδαιότερους μελετητές του εκκλησιαστικού και κανονικού δικαίου στη Γερμανία, όπου άσκησε σπουδαία επιρροή στο εσωτερικό της. Στη διαμάχη ανάμεσα στο κράτος και στην εκκλησία ο Φ. πήρε το μέρος του πρώτου, θεωρώντας το ισχυρότερο. Πήρε ενεργό μέρος στη σύνταξη των νόμων. Με το γραπτό του Ο αγώνας της μόρφωσης επηρέασε τη θρησκευτική πολιτική του Μπίσμαρκ. Άλλα αξιόλογα έργα του Φ. εκτός από τις διατριβές πάνω στο εκλησιαστικό δίκαιο είναι: Διδακτικό βιβλίο των καθολικών και ευαγγελικών εκκλησιαστικών κανόνων (1880) και επιμελήθηκε μια κριτική μελέτη: Εκλογή νόμων κανονικού δικαίου (1876-82).